17a. Szukajcie tego co w górze...
Spośród ocalałych do dziś fresków w kościele farnym we Wschowie uwagę zwracają cztery emblematy zaczerpnięte z niderlandzkich grafik. Autor programu ikonograficznego użył ich jako ilustracji do potrydenckiej katechezy o tym, że chrześcijanin ma zdążać drogą naśladowania Chrystusa. Na tej drodze konieczny jest osobisty wysiłek. Chrześcijanin jednak nie jest skazany wyłącznie na własne siły, ale towarzyszy mu zawsze Chrys- tus. Bohaterami emblematów są dwie postaci. Młoda kobieta symbolizuje duszę ludzką, a uskrzydlona postać uosabia Miłość Bożą albo anioła miłości Bożej (łac. amor Divini). Każdy z obrazów wpisany jest w eliptyczną ramę, na której umieszczono biblijną sentencję zapisaną w języku łacińskim i niemieckim gotykiem.
Pierwszy emblemat ilustruje werset z Listu św. Pawła do Kolosan: Szukajcie tego, co w górze (Kol 3,1) i ukazuje duszę, która przez wzniesione do nieba ręce otwiera się na Bożą miłość. Uskrzydlone serce jest symbolem Boga, który kocha bezgranicznie, który daje się w miłości bez reszty i bez pamięci na ludzki grzech i niewierność. Miłość Boga to więcej niż suma wszystkich ludzkich miłości. Jeśli nawet człowiek zadawala się czasami gorszym rodzajem miłości, to za taką doskonałą miłością nigdy nie przestaje tęsknić. Jego serce nie odczuje prawdziwego spokoju, póki Bożej miłości nie doświadczy, o czym z własnego doświadczenia przekonuje św. Augustyn. Postaci anioła miłości Bożej i ludzkiej duszy mają rozłożone ręce, jakby za moment mieli sobie wpaść w ramiona. Jakby czekali na spotkanie, który dokona się dzięki miłości. Uskrzydlone serce staje się „miejscem” spotkania Boga i człowieka. Bóg się wyraża przez miłość i człowiek dąży do Boga drogą miłości, srogą serca.